Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

To travel is to live!-Μια ταξιδιάρικη συνέντευξη!


“To move, to breathe, to fly, to float,
To gain all while you give,
To roam the roads of lands remote,
To travel is to live.”
(Hans Christian Andersen)

Σήμερα συνομιλούμε με μια ταξιδιώτισσα. Και δε μπορούσα να βρω καλύτερα λόγια παρά τα παραπάνω για να ξεκινήσω αυτή τη συνέντευξη. Η Μαρία Πετροπούλου ταξιδεύει και αποτυπώνει τις στιγμές των ταξιδιών τις σε αέρινα, ανάλαφρα άρθρα.Έτσι τουλάχιστον τα αισθάνομαι κάθε φορά που τα διαβάζω.Όλα αυτά μέσα από το blog της My landing runway.


H Μαρία στο Ντουμπάι


Λοιπόν Μαρία...

Για πες μας λίγα πράγματα για εσένα και το My landing Runway!
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, γράφω! Έχω πολλά ημερολόγια με κάθε λογής σκέψεις… Το γράψιμο ήταν πάντα για μένα ο καλύτερος τρόπος να εκφράζομαι. Να λέω όσα νιώθω και σκέφτομαι. Κάτι σαν λύτρωση. Συνεπώς, η δουλειά που θα ακολουθούσα ήταν αυτονόητη. Δημοσιογράφος! Σπούδασα ΜΜΕ και συνέχισα με μεταπτυχιακό στην Αγγλία, κάτι που πραγματικά μου άνοιξε τους ορίζοντες, καθώς συναναστράφηκα με ανθρώπους από όλο τον κόσμο, με διαφορετική κουλτούρα, θρησκεία, συνήθειες. Το mylandingrunway προέκυψε ως μια φυσική εξέλιξη της αγάπης μου για τα ταξίδια και της ανάγκης μου να γράφω. Ταξιδεύω από πολύ μικρή και πάντα κρατούσα σημειώσεις για όσα μου κέντριζαν την προσοχή. Όλο αυτό έγινε πιο έντονο τα τελευταία χρόνια και τον Αύγουστο του 2014, οι σημειώσεις ξεκίνησαν να καταγράφονται στον υπολογιστή και να έχουν πλέον το δικό τους «σπίτι»!
Το travel blogging έχει αρκετές ιδιαιτερότητες σε σχέση με τα blogs ποικίλης ύλης ή αυτά που ασχολούνται με τη μόδα και το lifestyle. Θεωρείς, ότι είναι δύσκολο να διατηρηθεί σε υψηλό επίπεδο ένα travel blog και τι πρέπει να προσέχει ένας travel blogger;
Ναι, ισχύει, είναι ένα αρκετά ιδιαίτερο είδος blog. Ο travel blogger καλείται να «πουλήσει» μια ιστορία, μια εμπειρία, κάτι άυλο και μη χειροπιαστό. Δεν είναι μόδα, δεν ακολουθεί τις τάσεις ή άλλα πιο «εμπορικά» πράγματα. Το να διατηρηθεί ένα travel blog σε ένα υψηλό επίπεδο, είναι εύκολο και δύσκολο μαζί. Εύκολο γιατί για να έχεις ένα τέτοιο blog σημαίνει ότι αγαπάς πολύ τα ταξίδια, ότι είναι το μεράκι σου, το πάθος σου και άρα ναι, θα το κάνεις καλά. Δύσκολο, γιατί πρέπει, αρχικά τουλάχιστον, να το κάνεις παράλληλα με μια άλλη δουλειά. Το υψηλό επίπεδο απαιτεί χρόνο για να ταξιδεύεις και να γράφεις, και θυσίες, γιατί traveller από το σπίτι δεν γίνεται! Αυτό που πρέπει να προσέχει ένας travel blogger είναι να μη χάσει την αυθεντικότητά του. Να παρατηρεί συνέχεια γύρω του. Να ψάχνει και να βρίσκει όλα όσα δεν θα βρει ποτέ ο αναγνώστης σε έναν ταξιδιωτικό οδηγό. Να έχει τα μάτια του ανοιχτά, ακόμη και στην πόλη του. Πιστεύω ακράδαντα ότι πάντα υπάρχει κάτι νέο να ανακαλύψει κανείς, ακόμη και στο ίδιο μέρος.
Δυστυχώς περνάμε μέσα από μια δύσκολη οικονομική κατάσταση ως χώρα. Από την άλλη οι περισσότεροι έχουμε την εικόνα πως ένα ταξίδι είναι πάντα ακριβό και θα μας αφήσει πανί με πανί. Η εντύπωση αυτή είναι απλά ένας μύθος ή όχι και ποιες συμβουλές θα έδινες ώστε να εξασφαλίζουμε όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος στα ταξίδια μας;
Ναι, υπάρχει αυτή η εντύπωση για τα ταξίδια, την έχω ακούσει πολλές φορές από ανθρώπους σε παρέες. Αυτό που πάντα προσπαθώ να εξηγώ, είναι ότι αν κάνεις ένα πλάνο, έναν σωστό προγραμματισμό, τότε θα διαπιστώσεις ότι ένα ταξίδι δεν κοστίζει τόσο πολύ! Βάζεις έναν στόχο να πας κάπου, προσέχεις τα έξοδά σου πριν, στερείσαι εξόδους ή ψώνια και πας. Όχι, δεν είναι τόσο ακριβό ένα ταξίδι. Εντός Ευρώπης τουλάχιστον. Επίσης, υπάρχουν πάντα οι λύσεις των πρακτορείων. Ορισμένα, προσφέρουν πολύ καλά πακέτα, τα οποία περιλαμβάνουν εισιτήρια, διαμονή, μεταφορά από και προς το αεροδρόμιο, είσοδο σε διάφορα αξιοθέατα. Μπορείς να εκμεταλλευθείς το πακέτο αυτό, και να διαφοροποιήσεις το πλάνο σου στην πόλη που θα επισκεφθείς, αν θέλεις. Δεν είσαι υποχρεωμένος, δηλαδή, να ακολουθήσεις το πλάνο του γκρουπ. Οι βασικές συμβουλές μου, λοιπόν, είναι ο έγκαιρος προγραμματισμός, η αποταμίευση, το «ψάξιμο» αρκετά πριν για εναλλακτικές λύσεις. Μπορεί, ας πούμε, να βγει οικονομικότερο να νοικιάσεις ένα αυτοκίνητο και να γυρίσεις τις πόλεις μιας χώρας από ότι να το κάνεις με τρένο. Ακόμη, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, καλό είναι να προσέχει κανείς τα πολλά μικρά «χαζά» έξοδα. Να μετακινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, να περπατά, να προσέχει τις τιμές στα εστιατόρια που επιλέγει να φάει και να αποφεύγει τα περιττά ψώνια. Τέλος, σίγουρα ένα ταξίδι απαιτεί ένα budget, ναι, αλλά ας μην ξεχνάμε το πόσο γεμάτοι θα νιώσουμε μετά, πόσο πλούσιοι συναισθηματικά και ψυχικά!
πρωινό στο Άμστερνταμ

Για πες μας για αξέχαστη εμπειρία σου από κάποιο ταξίδι και για μια άλλη που θα ήθελες οπωσδήποτε να ξεχάσεις!
Ξέρεις, σε κάθε ταξίδι μου ζω αξέχαστες εμπειρίες. Ή για να το θέσω καλύτερα, πολλές μικρές στιγμές που οδηγούν σε αυτό που λέμε «αξέχαστη εμπειρία». Επειδή, λοιπόν, δεν μπορώ να επιλέξω μία, θα απαντήσω τα εξής: Η συναυλία του Parov Stelar στην Ουτρέχτη και ο ατελείωτος χορός, το ότι διέσχισα το φαράγγι «Πάντα βρέχει» της Ευρυτανίας ή όταν μπορούσα να συνεννοηθώ στα ισπανικά στη Βαρκελώνη και είχα νιώσει τόση χαρά που τα μαθήματα απέδιδαν καρπούς! Είμαι όμως σίγουρη ότι οι «αξέχαστες εμπειρίες» είναι μπροστά μου! Αυτό που θα ήθελα οπωσδήποτε να ξεχάσω είναι όταν στο πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό με τους γονείς μου, στη Μαδρίτη, παραλίγο να πέσουμε θύματα ληστείας, αλλά ευτυχώς έτυχε να περνούν αστυνομικοί από εκείνο το σημείο και τη γλιτώσαμε! Αλλά θυμάμαι ακόμη τους δυο εύσωμους άνδρες που μας ακολουθούσαν και μας πλησίαζαν επικίνδυνα. 
Λένε, πως όποιος μπορέσει να ταξιδέψει μόνος του κάπου πολύ μακριά καταφέρνει να δυναμώσει ακόμα περισσότερο την προσωπικότητά του και γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του. Πιστεύεις, πως ισχύει κάτι τέτοιο κι εσύ προτιμάς να είσαι solo traveler ορισμένες έστω φορές-ή πάντα με παρέα;
Έχουν απόλυτο δίκιο όσοι το λένε αυτό. Έτσι είναι. Ένα μεγάλο ταξίδι μόνος είναι κάτι που επιβάλλεται να το κάνει κανείς κάποια στιγμή στη ζωή του. Θα μάθει σίγουρα τον εαυτό του καλύτερα και θα ανακαλύψει πτυχές του, που μπορεί να μην τις ήξερε καν. Θα δοκιμάσει τα όριά του και θα μάθει να τα διαχειρίζεται. Δεν θα έχει την ανακούφιση που μπορεί να προσφέρει ένα δικό του πρόσωπο σε μια δύσκολη στιγμή. Εγώ δεν το έχω κάνει ακόμη αυτό, πάντα είχα παρέα στα ταξίδια μου. Πίστευα (και πιστεύω) ότι είναι ωραίο να έχεις συνταξιδιώτη, γιατί τα μέρη που βλέπεις μαζί του είναι πιο όμορφα. Πλέον, όμως, ένα solo ταξίδι είναι οπωσδήποτε στους στόχους μου. Ανυπομονώ να δω τις δικές μου μόνο εικόνες, με τα δικά μου μόνο μάτια και να ανακαλύψω και άλλες πλευρές της Μαρίας. Δεν ξέρω να σου πω, πως και πότε θα γίνει, όταν νιώσω έτοιμη μέσα μου.. Το solo ταξίδι είναι κυρίως ένα ταξίδι μέσα σου. Είσαι εσύ και ο κόσμος.  
Απ’ όσα μέρη έχεις επισκεφθεί ποιο είναι αυτό που θα μπορούσες να μείνεις εκεί για πάντα;
Δύσκολο να στο απαντήσω, γιατί κάθε φορά που επισκέπτομαι ένα μέρος, ενθουσιάζομαι και λέω «να, θα μπορούσα να μείνω εδώ»! Πάντα όμως έβαζα χρονικό όριο, «για ένα χρόνο, για δυο χρόνια». Το «για πάντα» είναι μια φράση που με αγχώνει λίγο. Πρώτο, πάντως, στη λίστα είναι το Λονδίνο. Έχω ζήσει σε αυτή την πόλη και την έχω αγαπήσει. Είναι δυναμική, αλλά έχει και τις «ήρεμες» πλευρές της. Είναι μια πόλη, που πιστεύω ότι δεν θα βαρεθώ ποτέ, θα έχει συνεχώς κάτι νέο να μου δώσει.
Ποιο ήταν το πρώτο σου ταξίδι και ποιες είναι οι αναμνήσεις σου απ’ αυτό;
Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα είναι το ταξίδι στην Ισπανία με τους γονείς μου, όταν ήμουν γ’ δημοτικού. Δεν θυμάμαι τόσο τις εικόνες, όσο τα συναισθήματα. Θυμάμαι τα ροζ παπουτσάκια που μου είχε αγοράσει ο πατέρας μου, τα τέλεια μπισκότα από ένα τοπικό μαγαζί, όσα διηγούμουν στον αδερφό μου γεμάτη ενθουσιασμό όταν είχα επιστρέψει. Νομίζω την ίδια χρονιά είχα πάει και Πήλιο και θυμάμαι την ανυπομονησία μου να δω χιόνι. Το χιόνι είχε λιώσει, είχαν μείνει δείγματα μόνο,  αλλά ήμουν  χαρούμενη έστω με αυτά. Κατάφερα μάλιστα να φτιάξω χιονόμπαλα!

Βενετία, Μπριζ,Άμστερνταμ
Η Ελλάδα ως χώρα που βασίζεται στον τουρισμό επενδύει πολύ στην προβολή κυρίως των νησιών  και των παραθαλάσσιων περιοχών, κυρίως δηλαδή στοχεύουν οι αρμόδιοι φορείς στην προσέλευση τουριστών τους καλοκαιρινούς μήνες. Πιστεύεις πως υπάρχει δυνατότητα να επεκταθούμε σοβαρά και στο χειμερινό τουρισμό;
Το πιστεύω απόλυτα, ναι. Επικεντρωνόμαστε τόσο πολύ στην προβολή των νησιών και παραμελούμε τα χειμερινά μας «διαμάντια». Δίνουμε την εικόνα προς τα έξω ότι η Ελλάδα ενδείκνυται μόνο για το καλοκαίρι. Αντιθέτως! Η Ελλάδα είναι μια χώρα που μπορεί να προσφέρει και χειμερινές εμπειρίες. Σκι, πεζοπορίες, ράφτινγκ, λίμνες, ποτάμια, εναλλακτικός τουρισμός. Πόσα γραφικά χωριουδάκια με τοπικές νοστιμιές και εδέσματα υπάρχουν και όμως, οι περισσότεροι τα αγνοούν. Έχουμε τόσα μέρη, απαράμιλλης ομορφιάς και πολλών δυνατοτήτων αξιοποίησης, τα οποία δυστυχώς παραμελούμε να αναδείξουμε. Υπάρχει λοιπόν η δυνατότητα να επεκταθούμε και στο χειμερινό τουρισμό. Επιβάλλεται να δείξουμε και την άλλη πλευρά της χώρας μας, που είναι εξίσου μαγευτική! 
Τα κείμενά σου είναι όλα πραγματικά εμπνευσμένα! Υπάρχει για εσένα κάποιο, που είναι το αγαπημένο σου και γιατί;
Σ’ευχαριστώ πολύ! Ένα πολύ αγαπημένο μου είναι αυτό για τη Μπριζ και τη Γάνδη του Βελγίου, επειδή ήταν η αρχή ενός πολύ όμορφου road trip και επειδή πραγματικά, τις ερωτεύτηκα αυτές τις πόλεις. Ειδικά τη Μπριζ… Ένιωθα σαν πριγκιποπούλα σε παραμύθι, είχα τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού! Αγαπημένο, όμως, θεωρώ και το «Αναμνήσεις μιας traveller», γιατί όλα αυτά τα αντικείμενα που περιγράφω, είναι μικρά δικά μου κομμάτια.
Το μότο της Μαρίας.
«Να έχεις τα μάτια σου και το μυαλό σου ανοιχτά».

Ευχαριστώ πολύ τη Μαρία για τη συνέντευξη που μου παραχώρησε, όπως και για τις φωτογραφίες, που προέρχονται από το προσωπικό της αρχείο και πλαισίωσαν αυτό το κείμενο.

3 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφη συνέντευξη!!
    Τυχερή Μαρία..!! Το απωθημένο μου είναι το travel blogging!!
    Καλή συνέχεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστούμε Κατερίνα μου!!

    Μεγάλη ευτυχία τα ταξίδια... Εύχομαι το απωθημένο σου να πραγματοποιηθεί σύντομα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μας ανοίγει την όρεξη η Μαρία!! Αχχχ!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή